Οι Άγιοι Μηνάς, Βίκτωρ και Βικέντιος και Στεφανίδα (11 Νοεμβρίου)

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ "ο εν τω Κοτυαείω" ο μεγαλομάρτυρας

Έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. επί Μαξιμιανού και Διοκλητιανού. Γεννήθηκε από ειδωλολάτρες γονείς στην Αίγυπτο, αλλά ο Μηνάς από έφηβος γνώρισε το Χριστό και αφοσιώθηκε με όλη του την καρδιά σ' Αυτόν. Όταν άπολύθηκε από τις τάξεις του στρατού, θέλησε να αποσυρθεί σε τόπο, όπου το σώμα του και το πνεύμα του να είναι εκτός κάθε ειδωλολατρικού ερεθίσματος. Κατέφυγε στο όρος Κοτυάειον της Φρυγίας, όπου μαζί με άλλους ζούσαν σαν μια αυτόνομη και ελεύθερη κοινωνία Χριστού. Όταν όμως εξερράγη ο διωγμός κατά των χριστιανών, ο Μηνάς δεν άντεξε και κατέβηκε στην πόλη να ομολογήσει το Χριστό. Σε μια πανήγυρη των ειδωλολατρών, όρμησε με θάρρος και εν μέσω όλων διακήρυξε ότι ένας είναι ο αληθινός Θεός, ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Αμέσως όλοι έπεσαν επάνω του, τον συνέλαβαν και ο δικαστής Πυρρός τον έκρινε ένοχο θανάτου. Τότε ο Μηνάς απάντησε: " Ώστε δικάζομαι σαν ένοχος επειδή στο πανηγύρι σας διακήρυξα την αλήθεια του Θεού μου, χωρίς να αγγίξω κανένα από σας. Τότε εσείς τι είσθε, όταν όχι μόνο τη θρησκεία μας βρίζετε, αλλά και με χίλια δυο βάσανα θανατώνετε νέους, γέρους, γυναίκες και παιδιά; Αυτή λοιπόν είναι ή δικαιοσύνη σας; Αυτά τα φώτα σας; Αυτός ο πολιτισμός σας; Μου προτείνετε να θυσιάσω στα είδωλα για να διαφύγω το θάνατο. Μη χάνετε λοιπόν τον καιρό σας. Το θύμα είναι μπροστά σας και δεν έχει ανάγκη της διαφυγής πού του προτείνετε. Διότι το αίμα μου θα φανεί ισχυρότερο και θα σας καταπνίξει". Εξαγριωμένοι από την απάντηση οι ειδωλολάτρες, με φρικτό τρόπο τον αποκεφάλισαν (304 μ.Χ.).

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΙΚΤΩΡ ο Μεγαλομάρτυρας

Ανήκει στο μαρτυρικό χορό, πού με το αίμα του πότισε το ζωηφόρο δένδρο της χριστιανικής πίστης τον δεύτερο αιώνα μετά Χριστόν, όταν βασιλιάς ήταν ο Αντωνίνος (160). ΟΙ υπηρεσίες του υπέρ του Ευαγγελίου, είχαν σαν στάδιο την Ιταλία. Εκεί ο Βίκτωρ έτρεχε σε διάφορες πόλεις και έσπερνε το λόγο της σωτηρίας. Συλλαμβάνεται γι' αυτό και εκβιάζεται να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Επειδή όμως δεν λύγισε, του έβγαλαν τα μάτια και τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω. Έτσι παρέδωσε τη γενναία και άγια ψυχή του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ο Διάκονος Ιερομάρτυρας

Ό Άγιος αυτός, υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμίνου και ηγεμόνα Δατιανού (235). Ήταν Διάκονος στην Αυγουστόπολη (Σαραγόσα) της Ισπανίας και δίδασκε τον λόγο του Θεού μαζί με τον επίσκοπο Ουαλέριο. Ο ίδιος γεννήθηκε στην Ουέσκα της Ισπανίας. Κάποτε λοιπόν, συνελήφθη μαζί με τον επίσκοπο και οδηγήθηκαν στον άρχοντα Δατιανό. Αυτός τους έδεσε με αλυσίδες και έτσι αλυσοδεμένους τους έστειλε στην πιο σκοτεινή φυλακή της πόλης Βαλέντια. Αφού πέρασαν μερικές μέρες, έβγαλε από τη φυλακή τον Βικέντιο και πρόσταξε να τον καταξεσχίσουν. Έπειτα τον κάρφωσαν επάνω σ' ένα σταυρό και χτύπησαν δυνατά όλα του τα μέλη. Κατόπιν έκαψαν τις πλευρές του και εξάρθρωσαν όλο το σώμα, με αποτέλεσμα ο Άγιος να παραδώσει το πνεύμα στον στεφανοδότη Θεό. Ευλαβείς χριστιανοί, πήραν το σώμα του και το έθαψαν με την αρμόζουσα τιμή.

Η ΑΓΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΑ

Ήταν γυναίκα ενός στρατιωτικού στην Ιταλία το 160, όταν βασιλιάς ήταν ο Αντωνίνος. Στο μεταξύ πέθανε ο άνδρας της και έμεινε χήρα. Αυτή λοιπόν, χριστιανή από τους προγόνους της ακόμα, βλέποντας τον Άγιο Βίκτωρα ότι βασανιζόταν υπερβολικά, τον μακάρισε για την ανδρεία του. Ή εκδήλωση της αυτή όμως, προκάλεσε τους ειδωλολάτρες και την οδήγησαν στον ηγεμόνα. Επειδή και εκεί ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό, έδεσαν τα χέρια της στις κορυφές δύο δένδρων (φοινίκων), πού με τη βία λύγισαν, κατόπιν τα άφησαν ελεύθερα και όπως με ορμή επανήλθαν στην αρχική τους θέση, έσχισαν την 'Αγία στα δύο, και έτσι παρέδωσε την μακαριά ψυχή της στα χέρια του Θεού.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’ (Ταχύ προκατάλαβε)

Τρισάριθμον σύνταγμα, των Αθλητών του Χριστού, συμφώνως

τιμήσωμεν, ως καθαιρέτας εχθρού, Μηνάν τον αοίδιμον, Βίκτωρα
τον γενναίον, και Βικέντιον άμα, τούτοις συνευφημούντες,

Στεφανίδα την θείαν. Αυτών Χριστέ Ικεσίαις, πάντας ελέησον.