Ἀπολυτίκιον Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἦχος α' Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΛΛΙΜΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

22 Σεπτεμβρίου 2013 - Κυριακή ΙΓ΄ Ἐπιστολῶν

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἀριθμός 33
Κυριακή ΙΓ΄ Ἐπιστολῶν
22 Σεπτεμβρίου 2013
(Α΄Κορ. ιστ΄ , 13 - 24)

Τά πλαίσια τῆς πνευματικῆς ζωῆς μᾶς δίδει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Πλαίσια καί προϋποθέσεις ταυτόχρονα, τίς ὁποῖες χρειάζεται νά προσέξουμε ἰδιαίτερα, ἄν θέλουμε νά εἶναι ἀσφαλής ἡ πνευματική μας πορεία μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἄς δοῦμε ὅμως μία πρός μία τίς προϋποθέσεις αὐτές. 

Δέν εἶναι ἀρκετό νά ξεκινήσει κανείς τήν πνευματική του πορεία. Χρειάζεται νά προσέχει, γιατί εἶναι εὔκολο νά ξεστρατίσει καθώς ἡ ἀτέλεια καί ἡ ἀδυναμία τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, τό γεγονός ὅτι ἐκ νεότητος αὐτοῦ ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ρέπει ἐπί τό πονηρόν καί ὁ πόλεμος ὁ ἀδυσώπητος τόν ὁποῖο κάνει ὁ διάβολος στόν ἄνθρωπο συνεργοῦν στό ξεστράτισμα.

Τί εἶναι, ὅμως, ἡ ἐγρήγορση καί πῶς ἐπιτυγχάνεται; Εἶναι αὐτή ἡ συνεχής ἑτοιμότητα τοῦ πιστοῦ, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται νά ζήσει τήν κατά Θεόν ζωή. Ἡ ἑτοιμότητα ἀπέναντι στούς πειρασμούς, στίς ἄτακτες κινήσεις τῆς ψυχῆς, στούς λογισμούς, αὐτή ἡ καθημερινή προσπάθεια νά ζεῖ κατενώπιον Θεοῦ. Τό βασικώτερο ὅπλο γιά τήν ἐπιτυχία της εἶναι ἡ προσευχή, ἡ διαρκής μνήμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καί ἡ προσπάθεια νά ζεῖ μέσα στήν Ἐκκλησία τρεφόμενος μέ τόν οὐράνιο ἄρτο.

Ὁ ἱερός Ἀπόστολος μᾶς καλεῖ νά μείνουμε σταθεροί στήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι ὅταν πιστεύουμε σωστά γιά τόν Χριστό, ἀλλά ὅταν ζοῦμε αὐτή τήν πίστη, ὅταν ἡ πίστη μας εἶναι πίστη «δι’ἀγάπης ἐνεργουμένη». Πίστη χωρίς ἀγάπη ἔχουν καί τά δαιμόνια, τά ὁποῖα «πιστεύουσι καί φρίττουσι».

Πιστεύω στό Χριστό δέν σημαίνει παραδέχομαι τήν ὕπαρξή Του, ἀλλά Τόν ἐμπιστεύομαι καί γι’αὐτό ὁ λόγος Του εἶναι τό φῶς πού φωτίζει τήν πορεία τῆς ζωῆς μου. Τόν ἐμπιστεύομαι, γι’ αὐτό ἀγωνίζομαι νά ζῶ τήν παρουσία Του, νά μετέχω στή ζωή Του, νά εἶναι γιά μένα τό μοναδικό μέτρο καί κριτήριο γιά τά πράγματα τῆς ζωῆς μου. Δέν στέκεται σταθερός στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ π.χ. ὁ ἄνθρωπος πού δέν ζεῖ μυστηριακή ζωή, πού δέν ἐκκλησιάζεται, δέν ἐξομολογεῖται, δέν μετέχει στήν Τράπεζα τοῦ Θεοῦ.

Ἀνδρεία, δύναμη πνευματική καί γενναιότητα μᾶς συνιστᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, προϋποθέσεις ἀπαραίτητες γιά τόν πνευματικό ἀγώνα. Ὁ κόσμος καί ὁ διάβολος χρησιμοποιοῦν πολλά τεχνάσματα στήν προσπάθειά τους νά πλανήσουν τόν ἄνθρωπο. Ἡ ζωή τῶν Ἁγίων καί τῶν Μαρτύρων καθώς καί τῶν Ὁσίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀποκαλυπτική γιά τόν ἀδυσώπητο ἀγώνα τοῦ διαβόλου ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου.

Γιά ἕνα τέτοιο πόλεμο συνιστᾶ ἀνδρεία καί γενναιότητα ψυχῆς. Ἀπό ποῦ, ὅμως, θά ἀντλήσει ὁ ἄνθρωπος αὐτή τή δύναμη; Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θά μᾶς δώσει καί πάλι τήν ἀπάντηση: «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ». Ὁ Χριστός εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀκατάβλητης δυνάμεώς του καί ὁ τρόπος γιά νά ἀποκτήσει κανείς αὐτή τή δύναμη φανερώνεται στό λόγο του «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζεῖ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».

Καί γιά τήν ὁλοκλήρωση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι ἁπλή ἡ προτροπή του, εἶναι νά γίνονται ὅλα μέ ἀγάπη. Σέ ὅλους φαίνεται σωστός ὁ λόγος, ἀλλά πόσο ἀπέχει ἡ ζωή μας ἀπό τό νά εἶναι συντονισμένη μέ τό λόγο αὐτό. Ὅλοι καταλαβαίνουμε τήν ἀξία της, ἀλλά λίγοι τήν κάνουν τρόπο ζωῆς.

Ἡ παρουσία τῆς ἀγάπης, μιά ζωή πού εἶναι ἀγάπη, ὀφείλεται στήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν ἄνθρωπο. Τό βλέπουμε αὐτό στή ζωή ὅλων τῶν ἁγίων πού ἡ ἀγάπη τους περιελάμβανε καί αὐτούς τούς διῶκτες καί βασανιστές τους. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἡ ἀπουσία τῆς ἀγάπης ἀπό τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου σημαίνει τήν ἀπουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τόν ἄνθρωπο. Σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός καμμιά συγγένεια δέν ἔχει μέ τόν Θεό. Σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός εἶναι νεκρός πνευματικά. Ὅταν τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν γύρω μας δέν τούς ἀντιμετωπίζουμε μέ ἀγάπη, ὅταν κίνητρο στή ζωή μας δέν εἶναι ἡ ἀγάπη, αὐτό σημαίνει ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα λείπει ἀπό τή ζωή μας καί αὐτό πρέπει νά μᾶς ἀνησυχεῖ σοβαρά γιατί τότε λείπει ἡ ἴδια ἡ ζωή μας.

Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ὁ ἀγώνας γιά τό θάνατο τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τό θρίαμβο τῆς ἀγάπης εἶναι ὁ πιό δύσκολος πνευματικός ἀγώνας. Εἶναι, ὅμως, ἀγώνας γιά ζωή ἤ γιά θάνατο καί ἐδῶ μόνον ἡ ζωντανή ἀγάπη γιά τό Θεό μπορεῖ νά κινητοποιήσει τόν ἄνθρωπο γιά νά ἀναλάβει ἕνα τέτοιον ἀγώνα. Ἄς προσευχόμεθα ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ νά γεμίσει τήν καρδιά μας. ΑΜΗΝ!

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: