Κυριακή 23ῃ Σεπτεμβρίου 2012 – Α΄ΛΟΥΚΑ

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀριθμός 52

Κυριακή 23ῃ Σεπτεμβρίου 2012 – Α΄ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ε΄ 1 – 11)

«Χαλάσατε τά δίκτυα ὑμῶν πρός ἄγραν...»(Λουκ. ε΄, 4).

Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ ἀρχηγός τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καί βασιλιάς τοῦ κόσμου εἶναι καί ἀρχηγός τῆς ἐργαζομένης τάξεως τῶν ἀνθρώπων. Ἀφ’ ὅτου ὡς ξυλουργός τῆς Ναζαρέτ ἐξηγίασε, τούς ἰδρῶτες τῆς χειρωνακτικῆς ἐργασίας καί, ὡς Διδάσκαλος τῆς ὡραιοτέρας διδασκαλίας καί θεραπευτής καί θαυματουργός, ἔδωκε νέαν πνοή στά ἀνώτερα ἐπαγγέλματα, ἡ ἐργασία καί οἱ ἐργαζόμενοι βρῆκαν τόν πολυτιμότερό τους συμπαραστάτη. Νόμος βασικός καί πρωταρχικῆς σημασίας διά τόν ἄνθρωπον τῆς παραδεισιακῆς ἐποχῆς ἡ ἐργασία, μετεβλήθη καί αὐτή ὕστερα ἀπό τήν ἁμαρτία, ἀπό εὐλογία σέ κατάρα, πού ἐγέμιζε τήν ψυχήν τοῦ ἐργαζομένου μέ ἀπογοητεύσεις, κοντά εἰς τούς κόπους, τούς ἱδρῶτες καί τίς ταλαιπωρίες τοῦ σώματος. Ὁ Πέτρος καί οἱ συνάδελφοί του «δι’ὅλης τῆς νυκτός κοπιάσαντες οὐδέν ἔλαβον». Ἡ ἐργασία τους μέσα στό σκοτάδι τῆς νύχτας γεμάτη μόχθο καί ἀγρυπνία ἦταν ἄκαρπη, ἴσως καί ἐπιζήμια. Ἀλλά καί ἐκείνων, πού δέν ἐγνώρισαν ἀκόμη τόν Κύριο, ἤ , καί ἄν Τόν ἐγνώρισαν στόν τομέα τῆς ἐργασίας τους, Τόν ἀγνοοῦν θεληματικά, ἔστω καί ἄν ἡ ἐργασία τους δέν γίνεται πάντοτε στό σκοτάδι τῆς νύχτας, χωρίς φῶς φυσικό ἤ τεχνητό, ἀλλά στῆς ἡμέρας τήν φωτοπλημμύρα, πάντως δέν παύει κατ’οὐσίαν νά εἶναι σκοτεινή, γεμάτη ἀπό τό ψέμμα καί τήν ἀπάτη καί τόν δόλο καί τήν ἀδικία καί τήν ἐκμετάλλευση, χωρισμένη ἀπό τό φῶς, πού λέγεται ἀλήθεια καί νόμος τοῦ Εύαγγελίου. Δέν παύει, ἐπίσης, νά εἶναι γεμάτη ἀπό κόπο καί μόχθο κυρίως ψυχικό, παρ’ ὅλα τά τεχνικά μέσα τῆς σύγχρονης προόδου, γιατί μέσα σ’ ὅλα τά φῶτα καί τίς μηχανές τοῦ σύγχρονου πολιτισμοῦ ἡ ψυχή τοῦ ἐργαζομένου ἀσφυκτιᾶ καί «ἀγκομαχᾶ» κάτω ἀπό τό βάρος τῆς ἐκμεταλλεύσεως καί μέσα στήν ἔλλειψη τῆς χαρᾶς καί τῆς ὀρέξεως, πού συνοδεύει πάντα τήν ἔντιμη ἐργασία. Παρ’ ὅλες τίς λαμπρές ἐπιτυχίες καί τά ὑλικά ἀγαθά πού συνοδεύει ἡ χωρίς Χριστόν ἐργασία, εἶναι στήν οὐσία της ἄκαρπη, γιατί ἀφοῦ, κατά τή λαϊκή παροιμία, «ἀπό τά καλῶς μαζεμένα, παίρνει ὁ διάβολος τά μισά, ἀπό τά κακῶς, δηλ. μέ ἀδικίες καί ἐκμεταλλεύσεις, παίρνει καί τόν νοικοκύρη». Γι αὐτό ἡ ἐργασία πρέπει νά γίνεται μέσα στό φῶς τῆς εὐαγγελικῆς ἀλήθειας καί ἠθικῆς καί μέ τήν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος γι αὐτόν ἀκριβῶς τόν σκοπό χρησιμοποιεῖ καί τό θαῦμα, ὅπως εἴδαμε στό σημερινόν Εὐαγγελικόν ἀνάγνωσμα. Ἀφοῦ δηλ. ὁ Χριστός ἐδρόσισε τίς ψυχές τῶν κουρασμένων ψαράδων μέ τό νᾶμα τῆς διδασκαλίας του, ἠθέλησε νά γεμίσῃ καί τά πλοῖα τους μέ τήν εὐλογία τῶν δωρεῶν Του. Τά ψάρια, πού ἔπιασαν, ὅταν «ἐχάλασαν τά δίκτυα», κατ’ ἐντολήν Του, ἦσαν τόσο πολλά, ὥστε ἐγέμισαν καί τά δύο πλοῖα μέ κίνδυνο νά βυθισθοῦν. Ἡ ἐργασία τῶν μαθητῶν ἔγινε τώρα πού καί ὁ Ἥλιος τοῦ οὐρανοῦ ἐφώτιζε τά νερά, ἀλλά καί ὁ ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης εὐλογοῦσε τήν ἐργασία. Ἔγινε μέ συνεργάτη καί «ἐργοδηγό» τόν Κύριον. Ἔγινε μέ χαρά καί πεποίθηση στήν προσταγή Του. Καί ἡ ἐπιτυχία ἦταν ἐκπληκτική, γιατί ἡ ἐργασία τους αὐτή ἦταν ἡ εὐλογημένη ἀπό τόν Κύριο. Καί ἄν κάποτε ἡ ἐργασία αὐτή δέν σωρεύῃ πλοῦτο ὑλικῶν ἀγαθῶν, πάντως καί ὁπωσδήποτε θά πλουτίζῃ τόν πιστόν ἐργαζόμενο μέ πνευματικά ἀγαθά, πού συντηροῦν τήν οἰκογενειακή εὐτυχία καί τήν κοινωνική ἰσορροπία. Ἔχομε πτωχούς ἐργάτες, πού, ἐπειδή εἶναι χριστιανοί ἀγωνιστές, εἶναι εὐτυχέστεροι μερικῶν μεγάλων ἐπιχειρηματιῶν, πού κάποτε «πτωχεύουν καί πεινοῦν», ἐνῷ «οἱ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ». Γι’αὐτό οἱ ἐργαζόμενοι, ὀργανωμένοι σέ σωματεῖα καί συλλόγους πού ἐξυπηρετοῦν τά συμφέροντά τους, ἄς προσπαθήσουν νά ὀργανωθοῦν καί στό «σωματεῖο» τῆς Ἐκκλησίας. Καί γιά τό ἐπίγειο καί τό αἰώνιο συμφέρον τους, ἄς ἀναγνωρίσουν Ἀρχηγό τους τόν Ἐργάτη τῆς Ναζαρέτ καί Διδάσκαλο τῆς Ἀληθείας, τόν Κύριον Ἰησοῦν. Τότε θά εἶναι πράγματι εὐτυχισμένοι, μετά τόν εὐλογημένο μόχθο τῆς ἐργασίας τους. Τό εὐχόμεθα.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου