24 Μαΐου 2015 - Κυριακή τῶν Πατέρων

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ἀ­ριθ­μὸς 21

24 Μαΐου 2015

Κυριακή τῶν Πατέρων

(Πράξ. κ΄ 16 – 18, 28 – 36)

«Εἰσελεύσονται μετά τήν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς»

Γιά τελευταία φορά ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἔβλεπε τά ἀγαπητά του πρόσωπα ποὺ αὐτός εἶχε προσελκύσει στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Ἐρχόταν πιά τό μαρτυρικό του τέλος. Σάν φιλόστοργος πατέρας ποὺ πλησιάζει ὁ θάνατός του, καλεῖ τά παιδιά του καί τά συμβουλεύει. Ἀνάμεσα στά ἄλλα χαρίσματα ποὺ τοῦ εἶχε δώσει ὁ Θεός, εἶχε καί τό προφητικό χάρισμα. Προφήτευσε λοιπόν ὅτι ὕστερα ἀπό τό θάνατό του, θά ἐμφανιστοῦν στόν κόσμο «λύκοι βαρεῖς», λύκοι ἄγριοι ποὺ θά κάνουν μεγάλη καταστροφή στό πνευματικό ποίμνιο.

Οἱ λύκοι, ἀδελφοί μου, εἶναι δύο εἰδῶν. Οἱ φυσικοί καί οἱ νοητοί. Οἱ φυσικοί εἶναι γνωστοί σέ ὅλους. Ζοῦν μέσα στά δάση καί ἰδίως τό χειμώνα ποὺ πέφτει τό χιόνι καί δέν βρίσκουν εὔκολα τροφή, πεινασμένοι ὅπως εἶναι, σχηματίζουν ἀγέλες καί κατεβαίνουν σέ κάμπους καί χωριά. Ἄν βροῦν ἀφύλαχτα πρόβατα, μέσα σέ λίγη ὥρα μποροῦν νά κατασπαράξουν πολλά.

Ἐκτός ἀπό αὐτούς τούς φυσικούς λύκους, ὑπάρχουν καί οἱ ἄλλοι λύκοι, χειρότεροι ἀπό τούς πρώτους. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι ποὺ μέσα στήν καρδιά τους ἔχουν μῖσος, διψοῦν γιά αἷμα καί ὁπλισμένοι μέ φονικά ὅπλα κάνουν ἐπιδρομές σέ φιλήσυχα καί εἰρηνικά ἔθνη. Ἄν ἀνοίξουμε τήν ἱστορία, θά δοῦμε τέτοιους λύκους. Ἡ Παλαιά Διαθήκη ὀνομάζει λύκους, ἄγριους λαούς ποὺ ἔρχονταν ἀπό μακριά καί λυμαίνονταν τήν Παλαιστίνη.

Στή γλώσσα τῆς Καινῆς Διαθήκης λύκοι ὀνομάζονται οἱ ἄνθρωποι ποὺ δέν διδάσκουν ἀκριβῶς ἐκεῖνα ποὺ δίδαξε ὁ Χριστός καί οἱ ἀπόστολοι. Νοθεύουν τήν εὐαγγελική διδαχή καί κηρύττουν ἰδέες ξένες πρός τό Εὐαγγέλιο. Εἶναι οἱ αἱρετικοί. Αὐτοί εἶναι πονηροί καί οἱ ἄνθρωποι δέν τούς διακρίνουν εὔκολα. Ἐνῶ εἶναι λύκοι ἄγριοι, παρουσιάζονται σάν πρόβατα. Ἔτσι ὀνόμασε ὁ Χριστός μας αὐτούς τούς ἀνθρώπους. «Λύκους μέ ἔνδυμα προβάτου». Θολώνουν τό κρυστάλλινο νερό τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὅπως ἐκεῖνοι εἶναι πλανεμένοι, θέλουν νά κάνουν καί ἄλλους. Ποιά σχέση μπορεῖ νά ἔχουν μέ τήν ἀλήθεια; Μπορεῖ ἕνα σαπρό δέντρο νά κάνει καλούς καρπούς;

Μιλοῦν γιά ὡραῖα πράγματα. Γιά ἐλευθερία, δικαιοσύνη, εἰρήνη, γιά κατάπαυση τῶν πολέμων, γιά οἰκογενειακή εἰρήνη. Ἡ γλώσσα τους στάζει μέλι, ἀλλά στήν καρδιά κρύβουν τό φαρμάκι, ποὺ μέ τέχνη τό σταλάζουν μέσα στίς καρδιές τῶν ἀνύποπτων ἀνθρώπων. Ἕνας ἀπό τούς βαρεῖς αὐτούς λύκους ἦταν καί ὁ Ἄρειος. Μορφωμένος ἱερομόναχος τῆς Ἀλεξάνδρειας στίς ἀρχές τοῦ τέταρτου αἰώνα. Μέ γλώσσα ψεύδους καί ὑποκρισίας, κατάφερε νά παρασύρει πλήθη λαοῦ. Κήρυττε πὼς ὁ Χριστός μας δέν εἶναι ἀληθινός Θεός ἀλλά τό πιό τέλειο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ἀνώτερο ἀπό τόν ἄνθρωπο. Αὐτό τόν λύκο τόν καταδίωξαν οἱ ἀληθινοί ποιμένες, οἱ πατέρες καί διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ σήμερα γιορτάζουμε τήν ἱερή μνήμη τους, στήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο.

Ἐγγόνια μποροῦμε νά ποῦμε τοῦ Ἄρειου εἶναι οἱ σημερινοί μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ ποὺ πλαστογραφοῦν τά ἱερά κείμενα καί προσπαθοῦν νά χωρίσουν κάποιους πιστούς ἀπό τήν Ἐκκλησία. Ὅταν τό κατορθώσουν, τούς κάνουν τυφλά ὄργανά τους, δύο φορές χειρότερους ἀπό τόν ἑαυτό τους. Τούς μεταβάλλουν σέ ἄβουλα καί ἀνελεύθερα πλάσματα μέ τραγικό βέβαια τέλος τήν ἀπώλειά τους.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός στά κηρύγματά του ἔλεγε: «Τόν Πάπα νά καταρᾶσθε». Ἄλλος λύκος αὐτός. Καί τί δέν ἔκαναν ἐναντίον τῶν ὀρθοδόξων οἱ παπικοί: Αὐθαίρετες ἐπεμβάσεις τῶν παπῶν πρίν ἀπό τό σχίσμα, σταυροφορίες, βίαιες ψευδοενώσεις, ἐπιδρομές στά νησιά, ἱεροσπουδαστήρια στή Ρώμη καί ἀλλοῦ, ποὺ ἔπαιρναν ὀρθόδοξους νεαρούς καί τούς μετέβαλαν σέ προδότες τῆς πίστης τους, σάν γενίτσαρους τοῦ Βατικανοῦ. Καί ἐπειδή ὅλα αὐτά δέν ἔφεραν τά ἀποτελέσματα ποὺ ἐπιθυμοῦσαν, ὁ ἑωσφόρος τούς ἔβαλε στό μυαλό τήν Οὐνία. «Γιά νά μπορέσει ὁ λύκος νά μπεῖ στό μαντρί, πρέπει νά βάλει προβειά προβάτου γιά νά ξεγελάσει τά πρόβατα. Καί οἱ φραγκοπαπάδες πρέπει νά βάλουν τά ὀρθόδοξα ράσα καί τό καλυμμαύχι, θά ἀφήσουν καί γένια καί θά πάρουν τή μορφή ὀρθόδοξου κληρικοῦ. Στήν καρδιά θά παραμείνουν παπικοί». Αὐτά τά λόγια του μισόκαλου διαβόλου ἀκολούθησαν οἱ πάπες. Οἱ οὐνίτες, ἐκμεταλλευόμενοι τή δυστυχία τῶν λαῶν τῆς Ἀνατολῆς μπῆκαν στή μάντρα τῆς Ἐκκλησίας.

Τί πρέπει νά κάνουμε, ἀδελφοί μου, γιά νά ἀντιμετωπίσουμε ὅλες αὐτές τίς ἐπιθέσεις τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστης μας; Τό λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «Γρηγορεῖτε». Οἱ ἐπίσκοποι, οἱ ἱερεῖς, ἀλλά καί ὁ κάθε χριστιανός νά ἀγρυπνοῦμε καί νά διώχνουμε κάθε αἱρετικό μακριά ἀπό τήν ποίμνη μας. Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου