12 Ἰουλίου 2015 - Κυριακή ΣΤ΄ Ἐπιστολῶν

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ἀριθμὸς 28

12 Ἰουλίου 2015

Κυριακή ΣΤ΄ Ἐπιστολῶν

(Ρωμ. ιβ΄, 6-14)

«Ἔχοντες χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα»

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀδελφοί μου, μιλάει γιά χάρη καί χαρίσματα καί λέγει: «Ἔχοντες δέ διάφορες ἱκανότητες ἀνάλογα μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού μᾶς δόθηκε, ἄς ἀρκούμαστε σ’ αὐτές καί ἄς μή ζητοῦμε ἐγωιστικά ἐκεῖνα πού δέν μᾶς ἔδωσε τό Ἅγιο Πνεῦμα. Τί σημαίνει Χάρις; Χάρις εἶναι δωρεά, δῶρο στὸν ἄνθρωπο ἀπό τό Θεό. Καί χαρίσματα εἶναι οἱ ἱκανότητες πού ἔχουν οἱ ἄνθρωποι.

Κάποτε, λέγει μία ρωσική ἱστορία, ἕνας τσάρος ἐπισκέφθηκε ἕνα στρατώνα σέ ὥρα ἀνάπαυσης. Δίπλα σέ κάποιον στρατιώτη πού εἶχε ἀποκοιμηθεῖ εἶδε ἕνα σημείωμά του μέ λογαριασμούς. «Χρωστᾶμε στό σπίτι τόσα ρούβλια, στό μανάβη τόσα ρούβλια, ἐκεῖ τόσα…, σύνολο τόσες χιλιάδες. Ποιός θά ἐξοφλήσει τό χρέος μας αὐτό»; Τό εἶδε ὁ τσάρος συγκινήθηκε καί γράφει ἀπό κάτω: «Τό ἐξοφλεῖ ὁ τσάρος». Ὅταν ξύπνησε ὁ στρατιώτης καί εἶδε τήν ὑπογραφή τοῦ τσάρου ἔκλαψε. Ἄν λοιπόν ἔτσι αἰσθάνθηκε ὁ στρατιώτης, τί εὐγνωμοσύνη πρέπει νά ‘χουμε ἐμεῖς στό Χριστό μας ποὺ πάνω στό Γολγοθᾶ ἐξόφλησε τό χρέος τῶν ἁμαρτιῶν μας μέ τό τίμιο αἷμά Του;

Ἀπό τήν ὥρα πού ἐρχόμαστε στόν κόσμο μέχρις ὅτου κλείσουμε τά μάτια, κολυμποῦμε σ’ ἕνα πέλαγος ὑλικῶν καί πνευματικῶν δωρεῶν τοῦ Θεοῦ. Ἡ μεγαλύτερη ὅμως δωρεά Του εἶναι ἡ ἄφεσις τῶν ἁμαρτιῶν πού μᾶς χαρίζεται στό μυστήριο τῆς μετάνοιας. Ὅπως δέν μποροῦμε νά ζήσουμε χωρίς ἀέρα, ἔτσι δέν μποροῦμε νά ζήσουμε χωρίς τή Χάρη. «Τῇ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι», γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Ἐφ. 2,8).

Εἴπαμε πώς χαρίσματα εἶναι οἱ ἱκανότητες πού ἔχουν οἱ ἄνθρωποι. Ὑπάρχουν χαρίσματα σωματικά, διανοητικά καί πνευματικά. Ἕνας ἔχει ψηλό ἀνάστημα, ὄμορφη κορμοστασιά καί τόν θαυμάζουν. Ἡ ἄλλη ἔχει ὡραῖο πρόσωπο. Ἡ ὀμορφιά εἶναι χάρισμα. Ὁ ἄλλος εἶναι δυνατός. Μπορεῖ νά σηκώσει ἕνα βάρος πού σηκώνουν τρεῖς ἄνθρωποι μαζί. Ἡ σωματική δύναμη εἶναι χάρισμα. Ἡ ἄλλη εἶναι γρήγορη στό τρέξιμο. Ἕνας μαθητής ἀκούει τί λέγει ὁ δάσκαλος καί τά τυπώνει στό μυαλό του. Ἔχει τό χάρισμα τῆς μνήμης. Ἄλλος παίρνει καί ζωγραφίζει ἕνα τοπίο καί νομίζεις πώς τά πουλιά πετοῦν. Ἔχει τό χάρισμα τῆς ζωγραφικῆς. Ὁ ἄλλος εἶναι ἐξαίρετος μουσικός, ποὺ μαγεύει τό κοινό πού τόν ἀκούει. 

Τό νά μήν ἔχουν οἱ ἄνθρωποι τίς ἴδιες ἀλλά διαφορετικές ἱκανότητες εἶναι ἕνα μυστήριο πού ἐξυπηρετεῖ τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Αὐτό τό βλέπει ἕνας πατέρας πού ἔχει πολλά παιδιά. Ἐνῶ ἔζησαν ὅλα κάτω ἀπό τήν ἴδια στέγη, εἶχαν τήν ἴδια ἀνατροφή, ἐν τούτοις τό καθένα ἔχει τή δική του κλίση, τό δικό του χάρισμα. Τό ἕνα θέλει νά γίνει γεωργός, τό ἄλλο μηχανικός, τό ἄλλο καπετάνιος, τό ἄλλο γιατρός. Στήν ποικιλία αὐτή τῶν χαρισμάτων βλέπουμε τό χέρι τοῦ Θεοῦ, πού μέ σοφία καί ἀγάπη μοιράζει στούς ἀνθρώπους ὅ,τι χρειάζονται, ὄχι ἁπλῶς γιά νά ζήσουν, ἀλλά γιά νά δημιουργήσουν ἕνα σύνδεσμο, μία κοινωνία, μέσα στήν ὁποία ὁ καθένας νά αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη τοῦ ἄλλου.

Ἀλλά πιό πολύ ἀπό τά σωματικά καί τά διανοητικά χαρίσματα πού ἀναφέραμε, θαυμάζει κανείς τή σοφία τοῦ Θεοῦ μέσα στήν Ἐκκλησία Του στά πνευματικά χαρίσματα τῶν πιστῶν. Ἕνας χριστιανός ἔχει τό χάρισμα νά πονάει καί νά συμπαραστέκεται τούς ἄλλους. Ἀπελπισμένοι ἄνθρωποι πῆραν κουράγιο καί ἄρχισαν νά ζοῦν μέ καινούργιες ἐλπίδες ὅταν ἄκουσαν τά παρηγορητικά λόγια κάποιου χριστιανοῦ. Τό νά ἀνοίγει κάποιος τό πορτοφόλι του καί νά δίνει ἐλεημοσύνη σ’ αὐτούς πού δέν ἔχουν καί ὑποφέρουν εἶναι χάρισμα. Τό νά γονατίζει κάποιος στό ἀπομονωμένο δωμάτιο τοῦ σπιτιοῦ του καί νά προσεύχεται γιά κάποιον συνάνθρωπό του εἶναι χάρισμα. Τό νά διακονεῖ κάποιος στήν ἐκκλησία χωρίς νά ἀμοίβεται εἶναι χάρισμα. Ὑπάρχουν καί κάποια ἔκτακτα χαρίσματα ὅπως τό νά προφητεύει κάποιος τί θά γίνει ὕστερα ἀπό 100 ἤ 200 χρόνια, ὅπως ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.

Τά χαρίσματα δίνονται σέ ἀνθρώπους πού πιστεύουν καί ζοῦν σύμφωνα μέ τό Εὐαγγέλιο. Δίνονται δέ κατά τήν ἀναλογία τῆς πίστεως. Πηγαίνουν κάποιοι νά πάρουν νερό ἀπό μία πηγή. Ὁ ἕνας ἔχει ἕνα κανάτι, ὁ ἄλλος μία μεγάλη στάμνα, ὁ τρίτος γεμίζει ἕνα βαρέλι. Ἀνάλογο μέ τό δοχεῖο εἶναι καί τό νερό πού παίρνει. Δοχεῖο κατάλληλο λοιπόν στήν Ἐκκλησία εἶναι ἡ πίστη. Μικρή πίστη ἔχεις; Μικρό χάρισμα θά πάρεις. Μεγάλη πίστη ἔχεις; Μεγάλο χάρισμα θά πάρεις.

Ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, μᾶς δίνει τά χαρίσματα γιά νά ἐργαστοῦμε πάνω σ’ αὐτά καί νά τά πολλαπλασιάσουμε γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ. Ὅ,τι ἔχουμε δέν εἶναι δικό μας, εἶναι τοῦ Θεοῦ. Δικές μας εἶναι μόνο οἱ ἁμαρτίες μας. Εἴμαστε διαχειριστές τῆς Χάρης τοῦ Θεοῦ καί μακάρι, ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα νά δώσουμε λογαριασμό, αὐτός νά εἶναι θετικός γιά νά μποῦμε στόν Παράδεισο. Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου