Πασχάλιος Ποιμαντορική Εγκύκλιος (2017)

Ἀρ. Ἐγ­κυ­κλί­ου: 30

Ἀρ. Πρωτ.: 1023

Ἀρ. Δι­εκπ.: 590

ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Πρός

Τόν Ἱ­ε­ρόν Κλῆ­ρον

καί τόν εὐ­σε­βῆ λα­όν 

τῆς κα­θ' ἡ­μᾶς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως. 

Θέ­μα: «Πα­σχά­λιος Ποι­μαν­το­ρι­κή Ἐγ­κύ­κλιος».

«Καί ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατά τάς Γραφάς»

Χριστιανοί μου 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Σύμφωνα μέ τή μαρτυρία τῶν Γραφῶν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ μας ἀναστήθηκε τήν τρίτη ἡμέρα ἐκ τῶν νεκρῶν. Τό ἱερό Σύμβολό τῆς Πίστεως στηρίζει τήν θεία ἀλήθεια στή μαρτυρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἡ ὁποία γιά τήν Ὂρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία, μαζί μέ τήν Ἱερά Παράδοση, ἀποτελεῖ τήν αὐθεντική πηγή τῆς πίστεώς μας. Εἶναι ὁ γραπτός λόγος τοῦ Θεοῦ, στόν ὁποῖο τό Ἅγιον Πνεῦμα κατέγραψε τό περιεχόμενο τῆς λυτρωτικῆς θείας ἀλήθειας, πού ἀπεκάλυψε στόν κόσμο ὁ ἔνσαρκος Λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι βιβλίο θεόπνευστο, ἀπαλλαγμένο ἀπό τή σχετικότητα καί τό ἐπισφαλές τῆς ἀνθρώπινης διάνοιας.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν ἔμπρακτη πιστοποίηση καί τό ἐπιστέγασμα τοῦ λυτρωτικοῦ ἔργου τοῦ Σωτῆρος. Ἄν στό Σταυρό νικήθηκε ὁ θάνατος καί στόν Ἅδη καταλύθηκε τό κράτος τῆς φθορᾶς, στήν Ἀνάσταση τό ἔργο αὐτό πιστοποιεῖται ἔμπρακτα, φαίνεται στίς φωτεινές καί ὁλοκάθαρες διαστάσεις του. Ἡ ἀποτίναξη τῆς φθορᾶς καί ἡ κατάποση τοῦ θανάτου ἀποτυπώνονται στό ἀφθαρτοποιημένο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, πού ἀστράφτει ἀπό λαμπρότητα καί ἄφθαρτη φωταύγεια.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ πανηγυρική πιστοποίηση τῆς θεότητος καί τῆς θείας παντοδυναμίας του. Ὁ Χριστός ὡς Θεός ἀνέστησεν ἑαυτόν, ἐγείρας ἐκ τοῦ τάφου τό πρόσλημα. Τό δόγμα τῆς Ἀναστάσεως εἶναι σκληρή ἀλήθεια γιά τήν φυσική διάνοια τοῦ ἀνθρώπου. Γίνεται ἀποδεκτό ἀπό τήν φλογισμένη πίστη πού βλέπει τά πάντα δυνατά στήν παντοδύναμη θεία ἐνέργεια, στήν παντοκρατορική βουλή τοῦ Ὑψίστου. «Ὅπου γάρ βούλεται Θεός νικᾶται φύσεως τάξις». Καί ἄν αὐτό ἔχει καθολική ἰσχύ στή φυσική τάξη τῶν πραγμάτων, στήν ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ, στήν ὁποία κατοικοῦσε τό πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς, στή φύση τήν θεοποιημένη καί θεοϋπόστατη, ἡ θεία παντοδυναμία ἦταν κάτι πού ἀνέβλυζεν οἴκοθεν στό θεανθρώπινο θαῦμα, ὥστε ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, τό μέγιστο θαῦμα νά εἶναι μία φυσιολογική συνέπεια τοῦ χριστολογικοῦ μυστηρίου, τῆς ὑποστατικῆς ἑνώσεως τῶν φύσεων.

Στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἡ φύση τοῦ ἀνθρώπου θάλλει στήν ἀρχέγονη της ὀμορφιά καί εὐγένεια. Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, πού ὑπέστη τόση φθορά στή σήψη τῆς ἀποστασίας, ἀπετίναξε τή μελάνωση τῆς φθορᾶς καί ἀνέλαβε πάλι καθαρούς καί ἐράσμιους τούς φωτοειδεῖς χαρακτῆρες της. Ἡ θέωση στήν ἀφθαρτοποιημένη σάρκα τοῦ Κυρίου, καθορᾶται στίς πλήρεις καί τέλειες διαστάσεις της. Τό πλάσμα ἐγκαθίσταται ἀμετακίνητα πλέον στόν Θεό, φωσφορίζον στή δόξα τῆς Τριάδος, ὁμόθρονο μέ τήν θεότητα, ἀπό τήν ὁποία διαπερᾶται καί φλογίζεται. Ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἡ θεοποίηση τοῦ καθαρμένου ὄντος! 

Στήν Ὀρθοδοξία ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου κατέχει τό κέντρο τοῦ ἑορτολογικοῦ κύκλου της. Εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἑορτή καί πανήγυρη. Σ'αὐτήν καθρεφτίζεται ἡ ὅλη πνευματική φυσιογνωμία της. Τή λαμπρότητα τῆς Ἀναστάσεως τή βλέπει ἀνακλωμένη στή χριστοειδῆ σάρκα της. Τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως εἶναι καί δικό της φῶς. Ἡ Λαμπρή ὑφαίνει καί τή δική της λαμπρότητα. Ζεῖ τήν Ἀνάσταση σέ ὅλα τά μόρια τῆς θεοποιημένης οὐσίας της. Ἡ καρδιά της κτυπᾶ στό ρυθμό τῆς ἀναγεννήσεως καί ἀναπλάσεως τοῦ σύμπαντος. Ἡ θέωση εἶναι τό ἄφθαρτο ἔνδυμά της, ὁ ἄρτος καί ὁ οἶνος τῆς ὑπάρξεώς της. Ἡ Ὀρθοδοξία πορεύεται στήν Ἀνάσταση, γιατί ἡ Ἀνάσταση ἐξαντλεῖ τή θεοδυναμία καί τή χριστοειδῆ θεομορφία της! Ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἡ γιορτή τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐκφράζει τήν χριστόμορφη οὐσία της.

Χριστιανοί μου! 

Καθαρθῶμεν, λοιπόν, τάς αἰσθήσεις καί ὀψόμεθα τῷ ἀπροσίτῳ φωτί τῆς Ἀναστάσεως.

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2017

Μέ πα­τρι­κές εὐ­χές

Ὁ Μη­τρο­πο­λί­της

+ Ὁ Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν Μᾶρκος