Αγαπητοί αδελφοί,
Με βαθύ το αίσθημα της αναξιότητας εκφωνώ αυτόν τον λόγο για αυτούς τους εξαίρετους Ιεράρχες, Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, Ιωακείμ τον Β΄ και Ιωακείμ τον Δ΄.
Ομολογώ ότι ανέλαβα αρχικά ελαφρά τη καρδία αυτό το έργο. Στην πορεία της συγγραφής αυτών των σκέψεων κατάλαβα ότι η αποστολή μου δεν ήταν τόσο απλή. Είχα ευθύνη απέναντι σ’ εκείνους αλλά και απέναντι σ’ όλους εσάς. Κυρίως όμως ευθύνη απέναντι στα παιδιά που διδάσκω στο σχολείο που υπηρετώ εδώ στην Καλλιμασιά.
Ζούμε σε μια άχρωμη, άγευστη εποχή γεμάτη ψεύτικες ανέσεις που αποπροσανατολίζουν τους νέους. Λείπουν πρότυπα όπως οι Πατριάρχες που μνημονεύουμε σήμερα. Άνθρωποι που αγαπούσαν τα γράμματα και με αυτά ήθελαν να πλησιάσουν τον Θεό. Άνθρωποι που ξεκίνησαν από χαμηλά και έφτασαν ψηλά χάρη στο μόχθο και την αξιοσύνη τους. Ο Ιωακείμ ο Β΄ δούλευε σε αρτοποιείο και διακονούσε ως ψάλτης μέχρι να χειροτονηθεί. Ο Ιωακείμ ο Δ΄ αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης αριστούχος. Να λοιπόν πως παίρνει χρώμα και γεύση η ζωή μέσα από το μόχθο και την προσπάθεια να πετύχουμε τους στόχους μας προς δόξαν Θεού.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας των δύο ανδρών φτάνουμε σε ένα άξιο λόγου περιστατικό. Την φροντίδα τους για τη μόρφωση του γένους. Σαν άλλοι Πατροκοσμάδες έβλεπαν την ανάγκη να βάλει θεμέλιο το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος την Παιδεία. Το σκοτάδι της σκλαβιάς έφυγε με τα όπλα, αλλά άφησε πίσω του τους Έλληνες να ζουν μέσα στα χαλάσματα της αμορφωσιάς. Η ιδέα της δημιουργίας του Ιωακείμειου Παρθεναγωγείου στην ιδιαίτερη πατρίδα τους ξεκίνησε από τον Ιωακείμ τον Β΄ και έλαβε σάρκα και οστά από τον ανιψιό του Ιωακείμ τον Δ΄.
Η Καλλιμασιά αποκτά σχολείο, ένα από τα πέντε που λειτουργούσαν τότε στη Χίο μας. Ο θεμέλιος λίθος που υπάρχει στο παλιό Δημαρχείο του χωριού αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Η σημερινή ημέρα μνήμης μπορεί να γίνει αφορμή να συνειδητοποιήσουμε τα λάθη που οδήγησαν την κοινωνία μας στην κατάσταση που βρίσκεται. Οι Πατριάρχες με τη ζωή και το έργο τους φωτίζουν τα αίτια της παρακμής που ζούμε. Τα άθεα γράμματα. Φτάσαμε στο άλλο άκρο, μορφώνουμε τα παιδιά μας όχι για να γνωρίσουν τον Θεό, αλλά για να υψώσουν εγωιστικά το ανάστημά τους απέναντι από τον Θεό.
Μαζευτήκαμε εδώ λοιπόν σήμερα να τιμήσουμε αυτούς τους δύο εξαίρετους γόνους της Καλλιμασιάς. Ουσιαστικά εκείνοι τιμούν εμάς και πιστεύω ότι μας δίνουν την ευχή τους κάθε μέρα που χτυπάμε το κουδούνι του σχολείου και μαθαίνουμε γράμματα στα πνευματικά εγγόνια τους.
Κάπως έτσι ονειρευόταν το χωριό τους οι δύο Οικουμενικοί Πατριάρχες της Καλλιμασιάς με μια καμπάνα να καλεί τους Χριστιανούς στην Εκκλησία και ένα κουδούνι να καλεί τα παιδιά στο σχολείο.
Αιωνία τους η μνήμη.
Σας Ευχαριστώ.
Ο κ. Κωνσταντίνος Καράβολας είναι δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Καλλιμασιάς και Κατηχητής στο Κατηχητικό Σχολείο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιμασιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου