18-4-2014 ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

18 - 4 – 2014

*

«Οὗτος προσελθὼν τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατο τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, 

καί καθελὼν αὐτό ἐνετύλιξε σινδόνι 

καί ἔθηκεν αὐτὸ ἐν μνήματι λαξευτῷ» 

(Λουκ. 23, 52-53)

Μὲ αὐτὸ τὸν λιτό τρόπο, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής Λουκᾶς περιγράφει τήν ἀποκαθήλωση τοῦ ἀχράντου Σώματος τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου μας καὶ τὸν ἐνταφιασμό του. Ὁ Ἰωσήφ, «εὐσχήμων βουλευτής» ἀπό τὴν ἰουδαϊκή πόλη τῆς Ἀριμαθαίας, χτυπᾶ τήν πόρτα τοῦ ρωμαϊκοῦ πραιτωρίου. Συναντᾶ τὸν Πιλάτο καὶ τοῦ ζητεῖ τὸ Σῶμα τοῦ Ἰησοῦ γιὰ νὰ τὸ ἐνταφιάσει. Καὶ ὁ Πιλάτος ἐγκρίνει τὸ αἴτημά του καὶ δωρίζει στὸν Ἰωσήφ τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου. 

Ὁ Ἰωσήφ σπεύδει στὸν Γολγοθᾶ μαζί μὲ τὸν Νικόδημο, τὸν νυκτερινό μαθητὴ τοῦ Χριστοῦ. Ἀπό κοντά καὶ οἱ Μυροφόρες γυναῖκες. Κατεβάζουν τὸ Σῶμα ἀπό τὸν σταυρό. Τὸ τυλίγουν μ᾽ ἕνα λευκό σεντόνι. Καὶ τὸ ἀποθέτουν εὐλαβικά σ᾽ ἕνα λαξευμένο μνῆμα, στὸ ὁποῖο δὲν εἶχαν βάλει ποτέ ἄλλοτε κανέναν σ’ αὐτό. Ἦταν ἡμέρα Παρασκευή, ὥρα δειλινοῦ, καὶ πλησίαζε τὸ Σάββατο.

Εὐγενική μορφή ἀλλά ταυτόχρονα καὶ θαρραλέος ἄνδρας ὁ Ἰωσήφ, ἀδελφοί μου. Ἡ ἀπόφασή του νὰ ζητήσει ἀπό τὸν Πιλάτο τὸ Σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, τὸ σῶμα ἑνός σταυρωμένου κατάδικου, τὸν ὁποῖο οἱ πάντες εἶχαν ἐγκαταλείψει —ἀκόμα καὶ οἱ μαθητές του—, δείχνει τὴν εὐψυχία καὶ τὸ θάρρος του. Καὶ ἡ πράξη του αὐτή, νὰ ἀποκαθηλώσει, νὰ κατεβάσει ἀπό τὸν σταυρό τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ μας γιὰ νὰ τοῦ ἀποδώσει τὶς ὕστατες νεκρικές τιμές, φανερώνει εὐλάβεια καὶ σεβασμό πρὸς τὸ νεκρό Σῶμα τοῦ Διδασκάλου του Ἰησοῦ.

Ὁ Ἰωσήφ κατέβασε ἀπό τὸν σταυρό τό Σῶμα τοῦ Κυρίου ἀπό εὐλάβεια καί σεβασμό, γιὰ νὰ τὸ τιμήσει, γιὰ νὰ τὸ ἐνταφιάσει.

Ἀντίθετα, κάποιοι ἄλλοι στὶς μέρες μας ἐπιδιώκουν νὰ ἀποκαθηλώσουν τὸν Χριστό, νὰ Τὸν ἀπομακρύνουν ἀπό τὶς καρδιές καί τὴ ζωή τῶν ἀνθρώπων ἀπό ἀσέβεια, ἀπιστία καὶ ἄρνηση. Ἐπιθυμοῦν νὰ ἐξορίσουν τὸν Χριστό ἀπό τὴ σύγχρονη ζωή, νὰ ἀκυρώσουν τὸ Εὐαγγέλιό Του, νὰ περιθωριοποιήσουν τὴν Ἐκκλησία Του. Θέλουν νὰ ἀπομακρύνουν τὸ ἱερό σύμβολο τῆς χριστιανικῆς πίστεως ποὺ εἶναι ὁ σταυρός Του καὶ νὰ κατεβάσουν τὶς εἰκόνες Του ἀπὸ σχολεῖα καὶ δημόσιες ὑπηρεσίες. Σκοπεύουν νὰ ἀπαλείψουν, ἄν εἶναι δυνατόν, κάθε ἴχνος χριστιανικῆς μαρτυρίας καὶ ἐκκλησιαστικῆς παρουσίας ἀπό τὴν κοινωνική καὶ δημόσια ζωή.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ Ἰωσήφ ἀπό τὴν Ἀριμαθαία κατέβασε ἀπό τὸν σταυρό τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου μας γιὰ νὰ τὸ ἐνταφιάσει μὲ σεβασμό. Γιὰ νὰ ἀποδώσει τὶς ὀφειλόμενες τιμές στὸν Μεγάλο νεκρό. Ἐμεῖς ἄραγε οἱ μαθητές Του τὶ κάνουμε; Μήπως μὲ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο σκεφτόμαστε καί ζοῦμε, Τὸν διώχνουμε κάθε ὥρα καὶ κάθε στιγμή ἀπό τὴν καρδιά μας; Μήπως Τοῦ κλείνουμε τὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ καὶ τῆς οἰκογένειάς μας; Μήπως Τὸν ἀπομακρύνουμε ἀπό τὰ παιδιά μας ἤ ἀπομακρύνουμε τὰ παιδιά μας ἀπό Ἐκεῖνον καὶ τὴν Ἐκκλησία Του; Μήπως καὶ ἐμεῖς, ἄν καί βαπτισμένοι στό ὄνομά Του καὶ μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, τελικά δὲν Τὸν θέλουμε παρόντα στὴν κοινωνική καὶ δημόσια ζωή μας; Μήπως ὅταν ἄλλοι —«οἱ ἐχθροί τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ»— ἐπιδιώκουν μὲ πάθος, μεθοδικά καὶ ὀργανωμένα, νὰ Τὸν ἐκθρονίσουν ἀπό παντοῦ, νὰ Τὸν βάλουν στὸ περιθώριο, ἐμεῖς, οἱ χριστιανοί δὲν κάνουμε τὸ παραμικρό γιὰ νὰ παραμείνει;

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καθώς σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή, στεκόμαστε κάτω ἀπό τὸν Σταυρό Του, καθώς προσκυνοῦμε εὐλαβικά τὰ ἄχραντα Πάθη Του, ἄς παρακαλέσουμε ταπεινά τὸν Ἐσταυρωμένο Κύριο νὰ μείνει παντοτινά στὸν θρόνο τῆς καρδιᾶς μας. Ἄς τὸν παρακαλέσουμε ταπεινά νὰ μᾶς δυναμώνει μὲ τὴν Χάρη Του γιὰ νὰ ζοῦμε σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιό Του. Καὶ νὰ μᾶς ἀξιώνει νὰ Τὸν ὁμολογοῦμε μὲ θάρρος καὶ παρρησία ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. Ἀμήν.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ