Ἀπολυτίκιον Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἦχος α' Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΛΛΙΜΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

30 Νο­ε­βρί­ου 2014 - Τοῦ Ἁ­γί­ου Ἀ­πο­στό­λου Ἀν­δρέ­ου

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Ἀ­ριθ­μὸς 48
Τοῦ Ἁ­γί­ου Ἀ­πο­στό­λου Ἀν­δρέ­ου
30 Νο­ε­βρί­ου 2014
Ἰ­ω­άν­νου α΄ 35 - 52

Μὲ τὸ κλεί­σι­μο τοῦ φθι­νο­πώ­ρου, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, σή­με­ρα 30 Νο­εμ­βρί­ου, γι­ορ­τά­ζου­με τὴ μνή­μη τοῦ ἁ­γί­ου Ἀ­πο­στό­λου Ἀν­δρέ­α. Μα­ζὶ μὲ τὸν ἀ­δελ­φὸ του Ἀ­πό­στο­λο Πέ­τρο ἦ­ταν οἱ πρῶ­τοι μα­θη­τὲς τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ. Ψα­ρά­δες ἀ­πὸ τὴν πό­λη Βη­σθα­ϊ­δά, με­σαί­ου οἰ­κο­νο­μι­κοῦ ἐ­πι­πέ­δου, προ­φα­νῶς σε­βα­στὰ μέ­λη τῆς το­πι­κῆς κοι­νω­νί­ας, πι­στοὶ ἀ­κό­λου­θοι καὶ γνῶ­στες τοῦ νό­μου τοῦ Θε­οῦ.

Ὁ Χρι­στὸς μπῆ­κε στὴ ζω­ή τους σὰν θύ­ελ­λα καὶ σά­ρω­σε τὰ πάν­τα. Ἄλ­λα­ξε τὴ σχέ­ση τους μὲ τοὺς οἰ­κεί­ους τους, μὲ τοὺς συγ­χω­ρια­νούς τους, μὲ τὴν το­πι­κὴ συ­να­γω­γή, μὲ τὸ Νό­μο. Ἄλ­λα­ξε τὴ στά­ση τους ἀ­πέ­ναν­τι στὴ ζω­ή, στὸ συ­νάν­θρω­πο, ἀ­πέ­ναν­τι στὶς σχέ­σεις τους. Ἄλ­λα­ξε τὶς ἀν­τι­λή­ψεις τους γιὰ τὴν ἐρ­γα­σί­α, τὴ δι­και­ο­σύ­νη, τὴν ἀλ­λη­λεγ­γύ­η. Ἄλ­λα­ξε τὰ πάν­τα! Ἡ πο­ρεί­α τους, καὶ ἰ­δι­αί­τε­ρα αὐ­τή τοῦ Ἀ­πο­στό­λου Ἀν­δρέ­α, ὑ­πῆρ­ξε στα­θε­ρή, ἀ­τα­λάν­τευ­τη καὶ ἀ­με­τα­κί­νη­τη, ἀ­νά­με­σα σὲ δύ­ο ἄ­ξο­νες.

Πο­λὺ λί­γα γνω­ρί­ζου­με ἀ­πὸ τὴν Και­νὴ Δι­α­θή­κη γιὰ τὸν Ἀ­πό­στο­λο Ἀν­δρέ­α. Εἶ­ναι μί­α μορ­φὴ ποὺ πρω­τα­γω­νι­στεῖ δι­α­κρι­τι­κά, τι­μᾶ­ται μὲ σε­μνό­τη­τα καὶ ἀλ­λά­ζει τὸν κό­σμο σι­ω­πη­ρά. Τὰ πε­ρισ­σό­τε­ρα στοι­χεῖ­α τοῦ βί­ου του τὰ κα­τέ­χου­με ἀ­πὸ τὴν πα­ρά­δο­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας. Τὸ πέ­ρα­σμά του ἀ­πὸ τὴ Μι­κρὰ Ἀ­σί­α, τὸ Βυ­ζάν­τιο καὶ τὴν Ἑλ­λά­δα ἔ­θε­σε, μα­ζὶ μὲ τὸ πέ­ρα­σμα τοῦ Ἀ­πο­στό­λου Παύ­λου, τὰ θε­μέ­λια γιὰ τὴν ἀ­νά­πτυ­ξη τοῦ Χρι­στι­α­νι­σμοῦ σὲ αὐ­τὲς τὶς πε­ρι­ο­χές. Ἡ δι­ά­δο­ση τοῦ εὐ­αγ­γε­λί­ου ἀ­πο­τε­λεῖ τὸν κύ­ριο στό­χο τῶν προ­σπα­θει­ῶν του. Τη­ρεῖ μὲ ἀ­κρί­βεια τὴν τε­λευ­ταί­α ἐν­το­λὴ τοῦ Κυ­ρί­ου, μὲ τὴν ὁ­ποί­α ἀ­πέ­στει­λε τὸν ἴ­διο καὶ τοὺς ἄλ­λους Ἀ­πο­στό­λους σὲ ὅ­λους τοὺς λα­οὺς τῆς οἰ­κου­μέ­νης γιὰ νὰ κα­τη­χή­σουν καὶ νὰ βα­πτί­σουν τοὺς ἀν­θρώ­πους στὸ ὄ­νο­μά Του. Οἱ δι­η­γή­σεις μᾶς λέ­γουν ὅ­τι ἡ ἀ­πο­στο­λὴ του στέ­φθη­κε μὲ ἐ­πι­τυ­χί­α. Τὸ πέ­ρα­σμά του με­τα­μόρ­φω­νε τοὺς ἀν­θρώ­πους καὶ ξε­κού­ρα­ζε τοὺς κου­ρα­σμέ­νους, κα­θὼς τοὺς προ­σέ­φε­ρε λό­γο ζω­ῆς καὶ ἀ­λή­θειας.

Ὁ­λό­κλη­ρη ἡ ζω­ὴ του ἦ­ταν μί­α μαρ­τυ­ρια γιὰ τὸν Λό­γο τῆς ζω­ῆς, γιὰ τὸν Σαρ­κω­μέ­νο Λό­γο, γιὰ τὸν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό. Μί­α μαρ­τυ­ρί­α, ἡ ὁ­ποί­α σφρα­γί­στη­κε ἀ­πὸ τὸ μαρ­τύ­ριο. Ἡ ζω­ή μαρ­τυ­ρί­α­ς καὶ μαρ­τυ­ρί­ου εἶ­ναι οἱ δύ­ο ἄ­ξο­νες ἀ­νά­με­σα στοὺς ὁ­ποί­ους κι­νεῖ­ται ἡ ζω­ὴ τοῦ ἁ­γί­ου Ἀ­πο­στό­λου Ἀν­δρέ­α. Μί­α ζω­ὴ ἡ κα­τά­λη­ξη τῆς ὁ­ποί­ας εἶ­ναι ἡ πό­λη τῆς Πά­τρας καὶ ἕ­νας σταυ­ρός. Ἕ­νας σταυ­ρὸς σὲ σχή­μα Χ.

Ἡ πε­ρί­πτω­ση τοῦ Ἀ­πο­στό­λου Ἀν­δρέ­α πε­ρι­έ­χει δύ­ο στοι­χεῖ­α τὰ ὁ­ποί­α εἶ­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά τῆς ζω­ῆς τοῦ κά­θε χρι­στια­νοῦ. Τὸ πρῶ­το εἶ­ναι ἡ ἐ­πι­θυ­μί­α τοῦ χρι­στια­νοῦ νὰ δί­νει μαρ­τυ­ρί­α τοῦ Λό­γου, ὅ­που στα­θεῖ καὶ ὅ­που βρε­θεῖ εἴ­τε μὲ τὰ λό­για εἴ­τε μὲ τὰ ἔρ­γα του. Καὶ τὸ δεύ­τε­ρο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό τῆς ζω­ῆς τοῦ χρι­στια­νοῦ εἶ­ναι ἡ συ­νει­δη­το­ποί­η­ση ὅ­τι μί­α ζω­ὴ μαρ­τυ­ρί­ας δὲν μπο­ρεῖ πα­ρὰ νὰ τὴν ἀ­κο­λου­θεῖ τὸ μαρ­τύ­ριο.

Ὁ­πωσ­δή­πο­τε, ὁ Ἀ­πό­στο­λος Ἀν­δρέ­ας δὲν εἶ­ναι ὁ μό­νος ἅ­γιος ποὺ ἀ­κο­λού­θη­σε αὐ­τὴ τὴ στε­νὴ καὶ δύ­σκο­λη ὁ­δό. Κα­τέ­χει, ὅ­μως, μί­α μο­να­δι­κὴ θέ­ση στὴν πα­ρά­δο­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, κα­θὼς εἶ­ναι ὁ πρῶ­τος ἀ­πὸ τοὺς μα­θη­τὲς τοῦ Χρι­στοῦ ὁ ὁ­ποῖ­ος κα­τά­φε­ρε μὲ τὸ βί­ο του νὰ κά­νει πρά­ξη τὴν ἀ­πο­στο­λή του.

Δὲν χρει­ά­ζε­ται νὰ εἶ­ναι κα­νεὶς πο­λὺ πα­ρα­τη­ρη­τι­κὸς γιὰ νὰ δι­α­πι­στώ­σει ὅ­τι καὶ τὰ δύ­ο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά στοι­χεῖ­α ποὺ ἀ­να­φέ­ρα­με -ἡ δι­ά­θε­ση μαρ­τυ­ρί­ας καὶ μαρ­τυ­ρί­ου- λεί­πουν πλέ­ον ἀ­πὸ τὴν κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά μας καὶ πρέ­πει, δί­χως ἄλ­λο, νὰ κα­τα­βά­λου­με ση­μαν­τι­κὴ προ­σπά­θεια γιὰ νὰ τὰ ἐ­πα­νεύ­ρου­με, γιὰ νὰ τὰ κά­νου­με καὶ πά­λι στό­χο τῆς ζω­ῆς μας.

Ὁ ἅ­γιος Ἀ­πό­στο­λος Ἀν­δρέ­ας ἀ­πο­τε­λεῖ, λοι­πόν, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, μί­α χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὴ πε­ρί­πτω­ση χρι­στια­νοῦ, ὁ ὁ­ποῖ­ος πραγ­μα­το­ποί­η­σε μὲ τὴ ζω­ὴ τοῦ τὸ λό­γο τοῦ Κυ­ρί­ου γιὰ τὸν εὐ­αγ­γε­λι­σμὸ τοῦ κό­σμου καὶ τὴ με­τα­μόρ­φω­σή του, ἀ­κό­μη καὶ ἂν αὐ­τὸ εἶ­χε ὡς συ­νέ­πεια τὸν βί­αι­ο δι­κό του θά­να­το. Ἄς μι­μη­θοῦ­με κι ἐ­μεῖς ὅ­σο μπο­ροῦ­με τὸ πα­ρά­δειγ­μά του. Ἀ­μήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: